Deze enorme, prachtige, uiterst indrukwekkende muur vol klimop is vorig jaar onverbiddelijk tegen de vlakte gegaan. Voorzijde van de medaille: bij de bouwwerken die daar nu zijn aangevat zijn dezer dagen restanten van de zeventiende-eeuwse begijnhofkerk gevonden (Klein Begijnhof Leuven) en ook van een infirmerie, en talloze graven van echte begijntjes.
Opgelet: sommigen nemen er aanstoot aan dat we over ‘begijntjes’ spreken. Zij vinden dat het ‘begijnen’ moet zijn. Ik hou wel van het verkleinwoordje, dat heeft trouwens ook zijn functie: het drukt liefde uit. Het is vertederend bedoeld, ‘endearing’. Maar het maakt niet zo veel uit. De begijntjes, die zijn niet meer. Net zoals dit monument van een Klimopmuur.
Klimopmuur. Leuven, Klein Begijnhof, 1 oktober 2015, Foto Hendrik Elie Vanden Abeele. Te Voet in de Stad
Te Voet in de Stad 
Plaats een reactie