Gevels bekijken: boeiende bezigheid. Eerst werd mijn aandacht getrokken door enerzijds de Christo-achtige inpakking van het appartementsgebouw links, en anderzijds door de leegstand van wat aanvankelijk een veelbelovend Italiaans delicatessen-winkeltje leek. Maar dan bleef ik haken op dat woord ‘school’, en het heiligenbeeld eronder. Dit was inderdaad ooit onderdeel van een schooltje, gebouwd in 1909 in opdracht van de ‘weldoeners’ De Becker Remy, ja van de Remy-fabrieken in Wijgmaal, die van het stijfsel. Architect was Theo Van Dormael, ooit medewerker van Joris Helleputte en ondermeer ook ontwerper van de kunstenaarswoning voor Oscar Algoet in de Karel van Lotharingenstraat, nabij de Vismarkt te Leuven. Klein wereldje. (Nog meer zo als je weet dat de woning van Algoet gebouwd werd op grond die Algoet van De Becker Remy gekocht had.)

Het heiligenbeeld? De Heilige Clemens. “In een nis tussen de verdiepingvensters, op een vijfkantige console, prijkt het beeld van Sint-Clemens met boek en scheepsanker onder een als torenspits uitgewerkt baldakijn.” (Inventaris Onroerend Erfgoed) Waarom Clemens? Misschien omdat hij patroonheilige van kinderen is? Ik denk het. Hij waakt overigens ook over marmerbewerkers en steenhouwers; over vuurtorenwachters, schippers en zeelieden; en over hoedenmakers en mosterdhandelaren. Je kunt Clemens’ voorspraak inroepen tegen kinderziekten, verkoudheden, zweren, brand, onweer, storm en schipbreuk. Enfin, aanhangers van Clemens zijn goed verzekerd.

Leuven, Andreas Vesaliusstraat, 25 januari 2015, Foto Hendrik Elie Vanden Abeele