Er is een grondregel als het over Groundtext op Te Voet in de Stad gaat. Je raakt het papiertje niet aan. Je fotografeert het waar en zoals je het vindt. Soms is dat wel wat frustrerend. Je ziet bijvoorbeeld een dichtgeplooid papiertje liggen en je weet zeker: dat is een liefdesbrief. Of je ziet van een briefje maar een gedeelte, zoals in dit geval. Maar heel af en toe heb je geluk. Namelijk als je later op de dag hetzelfde papiertje opnieuw aantreft, dat met behulp van een zuchtje wind naar de ‘B-kant’ gemuteerd is.
Leuven, Kapucijnenvoer, 8 augustus 2015, Foto’s Hendriken Eliën Vanden Abeliën
Te Voet in de Stad 
Plaats een reactie