Dit zie je vaak, zeker in een studentenstad als Leuven. Ik vraag me daarbij altijd af hoe zoiets toch gebeurt, hoe het mogelijk is dat een fiets zo moet eindigen. Onlangs zag ik een groepje halfdronken studenten lopen — althans, het waren jonge twintigers, geen idee of het echt studenten waren. Laat ons zeggen een stuk of vijf luidruchtige jonge mannen. Ze liepen voor me uit op de stoep aan de overkant van de straat, en één van hen had een daar tegen de muur gestalde fiets vastgenomen en was er iets mee van plan dat volgens mij niet goed zou geweest zijn voor die fiets. Een andere kerel kon hem van die baldadigheid weerhouden. Waarschijnlijk was die andere kerel een fietser, die ooit al eens bij zijn geparkeerde fiets aangekomen zoiets als dit mocht meemaken — fietser wordt veroordeeld tot voetganger. Allemaal aan de plooifiets, en overal op zak houden? Of gewoon: stappen! Te voet in de stad beleef je de mooiste dingen. Maar niet altijd letterlijk mooi.

Leuven, Naamsestraat, 6 januari 2015, Foto Hendrik Elie Vanden Abeele