In de linker achterzak van mijn broek zitten meestal de meest essentiële papiertjes van de dag. Een thuis afgedrukt en vervolgens driemaal gevouwen (tot A7 gereduceerd) treinticket, de uurregeling van treinen heen en terug, het adres dat ik nodig heb, de klantenkaart voor mijn favoriete koffiehuis.

Ook aldaar te vinden: deze plattegrond van de Kruidtuin in Leuven. Ik hou erg van de Kruidtuin. Het is een topper onder de tuinen, en dat zeg ik niet eens uit chauvinisme. Voor een wandeling in de Kruidtuin heb je geen plannetje nodig, maar dit hier is dan ook een speciaal geval. Vorige lente heb ik een route uitgetekend waarlangs je alle paadjes van de tuin kunt aflopen. Je start onderaan bij nummer 1, aan de west-ingang. Volg dan alle paadjes volgens de nummers die ik op knooppunten zette (dit alles eigenlijk nog in kladfase, ooit maak ik er een nette versie van). Bij nummer 125 ben je rond, en kun je terug naar 1.

Deze route is ongeveer 2,2 kilometer lang en je bent op het gemak in nauwelijks een half uurtje rond. In theorie althans, want in de praktijk blijf je natuurlijk graag hangen bij al die verschillende soorten planten, bloemen en bomen; of  je gaat op een bankje zitten; of je treedt de 450 vierkante meter serres binnen (niet inbegrepen in deze route); of je blijft rondjes draaien; of enzovoort. Een zalige plek, wat Hortussen Botanicussen betreft op internationaal niveau, in het centrum van Leuven.

Een eersteklas bestemming, altijd sfeervol en altijd mooi — maar wellicht is ook hier de maand mei het mooist, al was het maar omwille van de reusachtige hoeveelheden Blauwe Regens (Wisteria sinensis) die dan in bloei staan. Bedwelmend!

Leuven, Kruidtuin, scan van plannetje in broekzak, Hendrik Elie Vanden Abeele