Als je in Leuven voor je zoon of dochter een humaniora zoekt, dan heb je keuze uit veel prima scholen. In sommige middens blijft die keuze echter beperkt tot hooguit drie mogelijkheden. Het zijn de scholen die het gemakkelijkst met Audi of BMW bereikbaar zijn — als je begrijpt wat ik bedoel.

Als je vindt dat dit een beetje te kort door de bocht is, dan dit verhaaltje. Wij wonen al twintig jaar in Leuven, en stuurden onze kinderen naar een school dichtbij — waar ze te voet naar toe konden/kunnen (maar dat is maar één aspect). Wij hebben moeten aanzien hoe andere ‘blanke’ ouders steeds meer die school verlieten, omdat het hen te multicultureel werd: te veel Afrika, te veel hoofddoek. Zij trokken zonder uitzondering naar een van die drie scholen, waar dat ‘probleem’ zich minder stelt.

Kinderen vinden kleur in de klas geen probleem, maar helaas is dat voor sommige ouders een garantie op ‘laag niveau’. Daarom, vanuit die achtergrond, vind ik dit papiertje zo hoog-problematisch (als het betekent wat ik denk dat het betekent).

Verder zijn die drie natuurlijk ook prima scholen.

Groundtext #213 Keuze. Leuven, Grasmushof, 5 mei 2016, Foto Hendrik Elie Vanden Abeele