“Als het over belangrijke zaken gaat, dan schrijf ik met rode balpen.”

“Schrijven in het rood verhoogt mijn waakzaamheid. Met cijfers moet je niet dollen.”

“Als ik een pijltje teken, dan liefst met holle punt. Ik weet het, dat is een beetje lullig.”

“Ik mag niet vergeten voor water te zorgen. Als ik iets niet mag vergeten, dan onderlijn ik het dubbel.”

“De som van €81,84 rond ik af naar €81, alhoewel ik eerst dacht er €82 van te maken.”

“Op 27 juli en op 10 augustus heb ik een belangrijke prestatie verricht.”

“Ik wil wel nog eens die film zien met Robert Redford.”

“Voor Florent voorzie ik er maar één.”

“April is ook goed.”

“Ik ben iemand die er niet aan twijfelt dat je ‘onmiddellijk’ met twee ellen schrijft.”

“Ik kan het in mijn hoofd berekenen, maar met mijn rode bic op papier voelt het veiliger: 430 maal 4 is 1720.”

“Belangrijke uitkomsten zet ik in een kadertje. Ik heb drie types kadertjes. Vierkanten, rechthoeken en cirkelachtigen.”

“Ik heb er moeite mee om mijn kadertjes en cirkeltjes helemaal sluitend te maken. Maar dat vind ik niet erg.”

“Immers, mijn berekeningen op papier, met rode balpen, waren en zijn helemaal niet bedoeld om op internet gepubliceerd te worden.”

“Sommige omcirkelde items blijven vragen oproepen. Ik zet er een vraagteken in.”

“Voor 80 stuks betaal ik €455.”

“Voor 80 stuks vraag ik €455.”

“Voor 80 uur babysitten vraag ik €455.”

“Ik heb dit papier niet meer nodig. Er staat niets belangwekkends op. Ik spring er achteloos mee om. Ik laat het vallen of heb het niet zien vallen. Maar de cijfers die ik opschreef zitten nu in mijn hoofd.”

“Ik stap verder door de stad, opgelucht. Ik heb mijn zaakjes op orde.”

Leuven, Schapenstraat, 7 januari 2015, Foto Hendrik Elie Vanden Abeele