In de lagere school was er dat spelletje, dat flauwe grapje, dat je gevraagd werd snel na mekaar het woord ‘heks’ te herhalen. Dat leverde dan iets op waar men heel hard mee moest lachen. Hetzelfde truukje hebben ze nu ook te Aalst toegepast, zij het dat er niet noodzakelijk hard mee gelachen moet worden. Maar eventueel wel glimlachen. Op het stationsplein — dat naar mijn smaak wel verschrikkelijk kaal en koel is (geen sprietje groen te zien, geen perkje, geen aanplanting, geen boom, wel wat fonteintjes) — heeft men in de grond en over de hele breedte van het plein lange stroken staal verwerkt, waarop AALST eindeloos herhaald wordt. Leuk, vind ik.

Aalst, Stationsplein, 19 januari 2015, Foto Hendrik Elie Vanden Abeele