Onderstaande brief schreef ik in mei vorig jaar aan de burgemeester en het college van schepenen van de Stad Leuven. In de brief verzoek ik de herinvoering van afgeschafte en verwaarloosde zebrapaden in de stad. Afgezien van een informele mailreactie van één van de raadsleden van de meerderheid — die toegaf persoonlijk helemaal voor het zebrapad te zijn — bleef deze brief zonder gevolg. Eén van de problemen in Leuven is, dat de bevoegdheid mobiliteit verdeeld is over de burgemeester en twee schepenen. Daardoor is er van beleid nauwelijks sprake, laat staan van enige fysieke en juridische zekerheid over wat dit (zie foto) nu eigenlijk is: een zebrapad, of geen zebrapad? Wat als je hier wil oversteken? Niet alleen kun je van het zebrapad nauwelijks nog gebruik maken omdat er een auto in de weg staat, maar aankomende auto’s zien ook niet meer dat er een zebrapad is/was, en ze zien je ook gewoon niet staan. Als je geluk hebt tref je een vriendelijke autobestuurder (ja, die zijn er wel) die stopt voor de schim van wat ooit een oversteekplaats was.
Aangetekend
aan het college van burgemeester en schepenen van de Stad Leuven
Professor Van Overstraetenplein 1
3000 Leuven
Leuven, 17 mei 2014
Geachte heer burgemeester
Geachte schepenen
Als trotse en tevreden inwoner van de Stad Leuven richt ik mij tot u met een verzoek. Ik vraag u beleefd uw beslissing om zebrapaden uit de stad te bannen te herzien. Eind 2013 heb ik hierover met bepaalde van uw diensen en medewerkers correspondentie gehad, maar die reactie voldeed mij absoluut niet.
De beslissing om zebrapaden enkel nog op bepaalde plaatsen in de stad te handhaven brengt de veilgheid en het comfort van de voetganger in gevaar.
De invoering van zone 30 is een uitstekende zaak, maar ik zie nauwelijks iets gebeuren ter afdwinging daarvan. De realiteit is dat automobilisten nog steeds blijven rijden volgens het principe ‘hoe snel kan ik hier’. Als u een zone 30 invoert, dan zou u volgens mij dan ook veel meer inspanningen moeten leveren om die snelheidsbeperking te doen naleven. Ik nodig u uit om eens een paar keer in straten als Minderbroederstraat of Naamsestraat (om er maar twee te noemen) te gaan staan en eens te kijken hoe daar door de straat gesneld wordt. Overwegingen van rust, geluidsbeperking, voetgangers- en fietsersveiligheid(sgevoel) blijken bij zeer weinig automobilisten ingebakken te zitten.
U heeft beslist om nog slechts op bepaalde plaatsen zebrapaden aan te leggen. Bekijkt u dit probleem alstublieft eens vanuit het standpunt van kinderen of ouderen, of minder assertieve mensen. Ga vervolgens (om maar een voorbeeld te noemen) eens aan het kruispunt tussen de Parkstraat en de Vesalius/Consciencestraten staan en kijk wat er gebeurt. Voor voetgangers is zo’n kruispunt een ramp en een gevaar. Auto’s vertragen niet, laat staan stoppen (zoals bij aanwezigheid van een zebrapad vaak wel gebeurt), maar rijden onmiddellijk tot op de rand van het kruispunt. De voetganger verliest altijd, moet langer wachten of/en wordt in gevaar gebracht.
U heeft beslist dat zebrapaden in de buurt van scholen behouden blijven, maar heeft u er al eens over nagedacht dat er ook kinderen zijn die niet alleen uit de bus stappen of uit de auto (op het Sint-Jacobsplein bijvoorbeeld) en één maal de straat aan de school oversteken, maar dat veel kinderen ook van verderaf te voet naar school komen, en dus meerdere straten moeten oversteken? Die oversteekplaatsen tellen dan niet mee? Dat kind moet haar/zijn plan maar trekken? Gaat u eens kijken naar het kruispunt tussen Kapucijnenvoer en Biezenstraat, waar u nu dus ook de zebrapaden heeft weggehaald. Dat is een druk kruispunt, met een enorme hoeveelheid bussen en ander gemotoriseerd verkeer. De voetganger staat er machteloos, een totale ramp, met groot risico op ongevallen. Ik ben als voetganger redelijk assertief (maar minder dan ik soms zou willen of durven), maar dat kruispunt mijd ik, veel te gevaarlijk. Of gaat u eens kijken naar de oversteekplaatsen aan het conservatorium, in het centrum van de stad. Niet alleen zijn daar geen zebrapaden te bespeuren (nochtans een school, zou ik zo denken), er is een tijd geleden op een bepaalde plaats zelfs verminderde zichtbaarheid ontstaan door geparkeerde wagens op een plek waar vroeger een zebrapad was.
In de eerder genoemde correspondentie kwam geen overtuigend argument naar voor om de beslissing tot het weghalen van zebrapaden ten gronde te verantwoorden. Zelfs indien zone 30 afgedwongen zou (kunnen) worden, dan nog is het voor de voetganger in de stad een kwestie van veiligheid en ook gewoon comfort te kunnen beschikken over oversteekplaatsen waar de automobilist een verhoogde waakzaamheid vertoont. Na de gelukkige invoering van het verplicht stoppen aan zebrapaden is bij vele automobilisten toch een beetje een reflex gegroeid. Op die reflex wordt zelfs in zone 30 en bij afwezigheid van zebrapaden dus geen beroep meer gedaan. Een jammerlijke zaak.
Maar de voetganger zal in overtreding zijn als hij/zij oversteekt op minder dan 30 meter van een zebrapad? Ach, het pleidooi is dan ook dat in een zone 30 zebrapaden behouden blijven ter verhoging van het comfort en de veiligheid, en dat de 30-meter-regel afgeschaft wordt. Daar kunt u als gemeentebestuur wellicht niets aan doen, maar als argument (en het werd in mijn correspondentie als argument gebruikt) is het erg flauw, en zelfs naast de kwestie.
Samengevat kan ik heel kort zijn, ik heb twee verzoeken. De zone 30 in Leuven veel actiever afdwingen, met sensibilisering, aanmoediging en beboeting. En een ploegje van enige mensen van de stad er een paar weken per jaar op uit sturen om mooie zebrapaden te schilderen. Ik dank u!
Met vriendelijke groet
Hendrik Elie Vanden Abeele
Leuven, Arthur De Greefstraat, 10 januari 2015, Foto Hendrik Elie Vanden Abeele
Te Voet in de Stad 
1 antwoord »